عباس عبدی در روزنامه اعتماد نوشت:در روزهای اخیر دوباره مساله شنود مکالمات به عنوان یک مساله و اقدام ناپسند مورد توجه قرار گرفت. ابتدا یکی از اصولگرایان شاخص مدع
عباس عبدی:اخیرا وسایل شنود از دفتر خاتمی جمع آوری شد
عبارات مهم : انتقال
عباس عبدی در روزنامه اعتماد نوشت:در روزهای اخیر دوباره مساله شنود مکالمات به عنوان یک مساله و اقدام ناپسند مورد توجه قرار گرفت. ابتدا یکی از اصولگرایان شاخص مدعی شد که سخنان محفلی و شخصی و بیانات آقای خاتمی به گوش آنان و هرکس که مورد نیاز باشد می رسد.
اخیرا وسایل شنود از دفتر خاتمی جمع آوری شد / عباس عبدی
مخاطبان نيز به درستي اين سخنان را نشانه اي از اعلام رسمي شنود كردن نشست هاي ايشان و احيانا اصلاح طلبان دانستند. اگر چه وي در ادامه اين برداشت را رد كرد و مدعي شد كه منظورش اطلاع از طريق غيرشنود بوده هست. ولي داشتن بهانه براي ورود به بحث شنود نه به آن اظهارنظر و نه به اين تكذيبيه احتياجي نبود و نيست .
همين چند سال پيش بود كه در دفتر آقاي علي مطهري شنود پيدا شد و جنجال بي سرانجامي اوج گرفت. اخيراً نيز دستگاه هاي شنود از دفتر رهبري اصلاحات شناسايي و جمع آوري شد.
عباس عبدی در روزنامه اعتماد نوشت:در روزهای اخیر دوباره مساله شنود مکالمات به عنوان یک مساله و اقدام ناپسند مورد توجه قرار گرفت. ابتدا یکی از اصولگرایان شاخص مدع
مخالفت با شنود به طور معمول از چند موضع هست. مهم تر از همه ورود به حريم خصوصي افراد و غيرقانوني بودن اين اقدام است ولی در ردّ شنود، منطق قوي تري نيز وجود دارد. حتي اگر فرض كنيم مشكل اخلاقي و حقوقي شنود هم حل شود، به نظر من مشكل غير عقلاني بودن آن حل نخواهد شد. چرا؟ شنود قدرتي فريبنده و در ضمن منحرف كننده هست. انسان ها براي ايجاد روابط و واکنش‌ها عادي و سازنده در جامعه بايد از ابزار عرفي و عمومي خود سود بجويند. شعاع ديد ما يا قدرت شنوايي ما يا توان بويايي ما محدود است و همين براي يك زندگي سالم ما كفايت مي كند. حال اگر به هر دليلي يكي از اين قوا به نحوه ناعادلانه اي نزد عده اي تقويت شود، ايجاد ارتباط سازنده را دچار اختلال مي كند.
يكي از بدترين ويژگي هاي اخلاقي، سخن چيني است كه در واقع همان شنود سنتي هست. يعني كسي از سخنان فرد ديگري راجع به من و شما مطلع مي شود يا خودش مي شنود و آن وقت آن سخن را به من و شما انتقال یافته مي كند، در حالي كه اين سخن مي تواند منشأ كدورت و اختلاف شود و اگر انتقال یافته نشود، اتفاق خاصي رخ نمي دهد.
شنود و اتكا به مفاد آن براي شنودكننده خطرناك هست. نه فقط بي اعتمادي را در جامعه دامن مي زند، بلكه سوگيري افراد را به يكديگر دچار اختلال جدي مي كند. يكي از عوامل بي اعتمادي در جامعه ايران همين نوع واکنش‌ها هست. بطور طبيعي منافعي هم در شنود است ولي هزينه هاي آنچنان است كه هيچ عقل معمولي تن به آن نخواهد داد.
اخیرا وسایل شنود از دفتر خاتمی جمع آوری شد / عباس عبدی
آيا اين بدان معناست كه شنود بطور كلي بايد از بین بردن شود؟ خير، شنود نوعي امكان در مقابله با كساني است كه در امور خلاف و جاسوسي هستند و الا اينكه چند نفر دور هم بنشينند و حرف بزنند چه جايي براي شنود است؟ شنود بايد عليه كساني انجام شود كه بطور مشخص در حال انجام فعاليت پنهاني (و نه غير آشكار) هستند. احزاب سياسي و افراد بطور طبيعي در جلسات خصوصي حرف مي زنند و بحث مي كنند، ولي اين به معناي واکنش‌ها پنهاني نيست. ولي اگر كسي در حال برنامه ريزي نظامي يا جاسوسي است و… طبعاً تفاوت مي كند.
به نظر مي رسد كه استناد به اطلاعات و داده هاي ناشي از شنود نيز نمي تواند منشأ داوري راجع به افراد شود. همه مي دانيم كه فضاي سخنان دو يا چند نفري به كلي متفاوت با سخنان عمومي و رسمي است و دقت و اعتبار كافي ندارد. يك نفر در يك گفت وگوي دو نفري راجع به شخص ثالث بدي مي گويد، اين را نبايد معيار داوري او راجع به آن نفر سوم بدانيم. در سياست نيز همين منطق حاكم هست. به علاوه در انتقال شنود بسيار گزينشي عمل مي كنند.
عباس عبدی در روزنامه اعتماد نوشت:در روزهای اخیر دوباره مساله شنود مکالمات به عنوان یک مساله و اقدام ناپسند مورد توجه قرار گرفت. ابتدا یکی از اصولگرایان شاخص مدع
بايد با شنود به عنوان يك فرهنگ كه مي تواند در جامعه و ميان مردم هم رواج داشته باشد، مقابله كرد. شنود، قدرت و اطلاعات زيانباري را در اختيار صاحب آن قرار مي دهد.
واژه های کلیدی: انتقال | مقابله | اخبار سیاسی و اجتماعی
دانلود فایل ها
توجه: ممکن است تمام لینک های دانلود به دستور مقام قضایی حذف شده باشد...
